dinsdag 19 juni 2018

Bernard Schlink: Olga

Uitgeverij Cossee   2018
320 bladzijden

De Duitse schrijver Bernard Schlink werd in Nederland bekend door zijn roman: De voorlezer. Ook De vrouw op de trap werd positief ontvangen. Ik had hoge verwachtingen toen ik aan Olga begon.
De roman speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw in Duitsland. Olga woont in Pommeren en is een weeskind van eenvoudige komaf. Herbert is van adellijke afkomst. Samen met Herberts zus Viktoria vormen zijn een drietal dat veel met elkaar optrekt. Als ze opgroeien wordt Olga's vriendschap met Herbert steeds minder getolereerd door Herberts familie en ook door Viktoria.
    Olga weet zich op te werken tot onderwijzeres. Herbert beantwoordt niet aan de carrièreverwachtingen van zijn familie. Olga en hij krijgen een soort latrelatie, maar Herbert kan het niet laten om zijn hart te volgen. Hij wordt ontdekkingsreiziger op de noordpool, waar hij vermoedelijk ook de dood vindt. Olga is verscheurd van verdriet en blijft hem jarenlang brieven schrijven. Ze heeft een soort aangenomen zoon, Eik, die als hij ouder wordt verblind wordt door nazisympathieën.
   Later wordt zij naaister bij een rijke familie in een ander deel van het land en krijgt ze een speciale band met een van de zonen. Deze blijft met Olga in contact. Hij is de verteller van deze geschiedenis en komt na haar dood nog het een en ander over Olga te weten.
   De roman zit niet zo logisch in elkaar. Er zijn gebeurtenissen die op zich wel boeien, waar je achteraf via de verteller en via brieven van Olga nog meer informatie over krijgt. Daardoor beleef je het verhaal op afstand en raak je niet snel betrokken. Ik vond het wel knap hoe Schlink laat zien dat Herbert, Eik en zelfs een heel volk in de ban van verdwazing en grootheidswaanzin komen.  


maandag 18 juni 2018

Renate Dorrestein: Dagelijks werk

Uitgeverij podium Amsterdam         2018
297 bladzijden

Een van de leukste boeken die ik de laatste tijd heb gelezen is Dagelijks werk. Toen Renate Dorrestein hoorde dat ze niet meer beter kon worden, kwam ze niet meer toe aan het schrijven van de roman Kinderhuis Noord, waar ze op dat moment mee bezig was. Ze ruimde thuis de boel op en vond een stuk of veertig teksten van eigen hand die haar nog steeds lezenswaardig leken. Het gaat om artikelen, brieven en toespraken. De onderwerpen zijn divers: Schotland, de menopauze, de clitoris. Veel heeft betrekking op haar schrijverschap: De meester (over haar grote voorbeeld: Kurt Vonnegut), Het Boekenweekgeschenk, De jury. Dorrestein heeft alle teksten voorzien van een toelichting. Zowel in het oorspronkelijk werk, dat geschreven is tussen 1985 tot enkele jaren terug, als in haar nieuwe bijdragen klinkt de stem van haar meesterschap door: vilein, humoristisch, bizar, geëngageerd, feministisch, scherp en liefdevol.