Atlas Contact Amsterdam/Antwerpen 2017
380 blz.
Gesmuld heb ik er destijds van: De H.B.S.-tijd van Joop ter Heul, Joop ter Heul's problemen, Joop van Dil- ter Heul, Een Zomerzotheid. Ik was dan ook benieuwd naar de schrijfster van deze meisjesboeken, waar ik zoveel plezier aan beleefde. Na het lezen deze biografie van bijna 400 bladzijden weet ik inderdaad wat meer van haar. Sympathiek is ze mij niet echt geworden en in ben ook niet van haar onder de indruk geraakt. Cissy van Marxveldt vertelt herhaaldelijk in interviews dat er zoveel van haarzelf zit in het personage Joop, een rebelse meid, met een gouden hart. Ze is iemand die met van alles en nog wat de draak steekt, maar veel meer is het niet, al vindt Soeting dat haar romans soms 'tegengelezen' kunnen worden. Daar bedoelt ze mee dat er wel degelijk personages in voor komen die neigen naar emancipatie en autonomie. Het is interessant om te lezen hoe de romans ontvangen werden: dolenthousiast door het grote (jonge dames-)publiek, onopgemerkt of afgewezen door de literaire kritiek. Van Marxveldt leefde van 1889 tot 1948. Dit levensverhaal biedt een boeiende kijk op de eerste helft van de vorige eeuw wat betreft de situatie van vrouwen en meisjes, hun mogelijkheden en beperkingen, en wat betreft de literatuur van en voor vrouwen.
dinsdag 23 mei 2017
vrijdag 19 mei 2017
Benedict Wells: Het einde van de eenzaamheid
Meulenhoff Amsterdam 2017
Vertaald uit het Duits door Gerda Baardman
Oorsprondelijke titel: Vom Ende der Einsahmkeit
Diogenes Verlag Zürich 2016
300 blz.
Jules verliest op twaalfjarige leeftijd zijn beide ouders bij een verkeersongeluk. Samen met zijn iets oudere broer en zus gaat hij dan naar een internaat. Het overlijden van hun ouders heeft op het leven van deze drie kinderen een enorme impact. Al snel leven ze langs elkaar heen. Ze zijn beslist geen steun voor elkaar. Jules' broer Marty krijgt te kampen met dwangmatige handelingen en zijn zus Liz leidt jarenlang een losbandig leven met veel vluchtige contacten en drugs. Jules voelt zich op het internaat heel eenzaam, maar sluit vriendschap met een bijzonder meisje, Alva. Later blijkt dat ook zij in haar jeugd iets heel ergs heeft meegemaakt. Na de middelbare school verliezen Jules en Alva elkaar uit het oog, maar jaren later komen zij elkaar toch weer tegen. Alva is dan getrouwd met een veel oudere man, de succesvolle Russische schrijver Romanov. Ook Jules heeft aspiraties om schrijver te worden. Na de dood van Romanov, of eigenlijk al kort daarvoor, worden Alva en Jules eindelijk een liefdespaar. Dan slaat het noodlot echter opnieuw toe in Jules' leven. Als hij zelf als vader van twee kinderen een bijna fataal motorongeluk krijgt, lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Het einde van de eenzaamheid was DWDD-boek-van-de-maand en zou je een feelgoodroman kunnen noemen. De schrijfstijl is licht en aangenaam. Het is allemaal wel wat voorspelbaar. Uiteindelijk vinden de personages ondanks veel verdriet en problemen bij elkaar de geborgenheid die zij zo hard nodig hebben. Een mooi einde dus.
Vertaald uit het Duits door Gerda Baardman
Oorsprondelijke titel: Vom Ende der Einsahmkeit
Diogenes Verlag Zürich 2016
300 blz.
Jules verliest op twaalfjarige leeftijd zijn beide ouders bij een verkeersongeluk. Samen met zijn iets oudere broer en zus gaat hij dan naar een internaat. Het overlijden van hun ouders heeft op het leven van deze drie kinderen een enorme impact. Al snel leven ze langs elkaar heen. Ze zijn beslist geen steun voor elkaar. Jules' broer Marty krijgt te kampen met dwangmatige handelingen en zijn zus Liz leidt jarenlang een losbandig leven met veel vluchtige contacten en drugs. Jules voelt zich op het internaat heel eenzaam, maar sluit vriendschap met een bijzonder meisje, Alva. Later blijkt dat ook zij in haar jeugd iets heel ergs heeft meegemaakt. Na de middelbare school verliezen Jules en Alva elkaar uit het oog, maar jaren later komen zij elkaar toch weer tegen. Alva is dan getrouwd met een veel oudere man, de succesvolle Russische schrijver Romanov. Ook Jules heeft aspiraties om schrijver te worden. Na de dood van Romanov, of eigenlijk al kort daarvoor, worden Alva en Jules eindelijk een liefdespaar. Dan slaat het noodlot echter opnieuw toe in Jules' leven. Als hij zelf als vader van twee kinderen een bijna fataal motorongeluk krijgt, lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Het einde van de eenzaamheid was DWDD-boek-van-de-maand en zou je een feelgoodroman kunnen noemen. De schrijfstijl is licht en aangenaam. Het is allemaal wel wat voorspelbaar. Uiteindelijk vinden de personages ondanks veel verdriet en problemen bij elkaar de geborgenheid die zij zo hard nodig hebben. Een mooi einde dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)