Prometheus 2012 198 blz.
Nog zo jong zijn en dan zo goed schrijven. Wytske Versteeg is
een nieuwe literaire ster aan het literaire firmament. Een jaar geleden las ik Boy over een middelbare scholier die
verdrinkt in zee tijdens een dagje uit met zijn klasgenoten. De zachtmoedige
jongen werd waarschijnlijk gepest. Zijn rouwende adoptiemoeder wil weten wat er
precies gebeurd is. Vier jaar na dato reist zij naar Bulgarije, waar zij onder
valse voorwendselen de voormalige docente van haar zoon opzoekt, want ze wil wraak.
Die docente heeft daar een boerderijtje en de moeder komt bij haar in dienst.
Na een periode van zwijgen beginnen de vrouwen praten. Een intrigerend boek met een minder geslaagd tweede deel.
Versteegs debuutroman De
wezenlozen is van 2012 en heb ik nu pas gelezen. Het is een bijzonder
origineel verhaal: een meisjestweeling, van wie er een door een bepaalde ziekte
het vermogen om te spreken verliest, logeert bij haar oom, omdat haar vader,
aan wie zij zeer gehecht is, op zijn sterfbed ligt. De oom, een
onaantrekkelijke, te dikke man, heeft via een soort realityshow een villa
gewonnen. Als het meisje, dat Gone heet, niet meer wil eten en broodmager wordt,
is dat dagelijks via youtube te volgen. Het verhaal wordt vanuit vier
personages verteld: zus Ismene, oom George, moeder Clarissa en vader Siegfried.
Het is zogezegd een knap geschreven boek, dat ingenieus in elkaar zit, vol
verwijzingen naar de klassieken. Maar het is ook allemaal wat te gekunsteld
naar mijn smaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten